Dane osobowe w NGO – część I




Tym razem o
kolejnych dokumentach, które powinny zostać opracowane i przyjęty do stosowania
w każdym NGO, a w rzeczywistości duża część z organizacji wciąż ich nie
posiada. Obowiązek ochrony danych osobowych wynika z Ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 677). Zgodnie z
art. 3 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, wystarczającym warunkiem stosowania tych
przepisów jest sam fakt przetwarzania danych osobowych.


Kto musi stosować przepisy dotyczące ochrony danych osobowych?

 
Odpowiedź wynika z trzech przepisów ustawy o ochronie
danych osobowych, tj.:
  • art. 6, definiującego dane osobowe
    jako informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania
    osoby fizycznej = której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w
    szczególności przez powołanie się na numer,
  • art.
    7 pkt 2) definiującego przetwarzanie danych jako jakiekolwiek operacje wykonywane
    na danych osobowych (…),
  • art. 3 ust. 2 pkt 2, zgodnie z którym ustawę
    stosować muszą wszyscy (osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne z
    siedzibą/miejscem zamieszkania w Polsce), którzy przetwarzają dane osobowe w
    związku z działalnością zarobkową, zawodową lub dla celów statutowych (tutaj
    NGO).

Z tych przepisów wynika, że
ustawę o ochronie danych
osobowych musi stosować każdy podmiot który gromadzi dane o osobach (o ile
pozwalają one na identyfikację tej osoby) i wykonujący jakiekolwiek operacje na
tych danych (zwykłe uszeregowanie lub zgromadzenie w jednym dokumencie też
będzie przetwarzaniem). Co oznacza, że każde NGO musi stosować przepisy Ustawy
o ochronie danych osobowych,
jednak nie wszystkie przepisy będą dotyczyły każdego podmiotu.



Warto chwilę zatrzymać się przy
art. 6, ponieważ szerokie ujęcie „danych osobowych” może być problematyczne.
Przykładowo nawet adres e-mail, jeżeli zawiera imię i nazwisko (np.: piotr-jaros@biuro123.pl)
będzie stanowił dane osobowe i podlegał ochronie. A więc jeżeli zrobimy listę
mailową podczas spotkania wolontariuszy, to istnieje bardzo duże
prawdopodobieństwo, że będziemy gromadzić dane osobowe, a przez to będziemy
musieli stosować ustawę
o ochronie
danych osobowych.

Jak chronić dane?

 
Można założyć, że jeżeli
działalność NGO jest w jakikolwiek sposób skierowana na zewnątrz, będą
gromadzone dane osobowe, a więc będzie trzeba je chronić. Poprzez ochronę ustawa
przede wszystkim rozumie przyjęcie do stosowania (uchwalenie) dokumentów, które
wdrożą procedury, zasady i opiszą postepowanie z danymi osobowymi w
organizacji.
 

Jakie dokumenty należy posiadać?

 
Zgodnie z powyższym, NGO muszą
stosować przepisy Ustawy o ochronie danych osobowych. Szczegóły postępowania z
danymi wynikają jednak z rozporządzenia do tej Ustawy, tj. Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29
kwietnia 2004 r. w sprawie dokumentacji przetwarzania danych osobowych oraz
warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i
systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych.
Zgodnie §
3 pkt 1 rozporządzenia dokumentacja opisująca sposób przetwarzania danych
osobowych składa się z:
  • polityki bezpieczeństwa,
  • instrukcji zarządzania systemem informatycznym.

 

Jak powinny wyglądać te dokumenty i jak je sporządzić,
już wkrótce na blogu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Powiązane posty

Wyjazd wolontariuszy, który jest wypoczynkiem dzieci i młodzieży (Cześć 2 cyklu: Wolontariat niepełnoletnich w NGO)Wyjazd wolontariuszy, który jest wypoczynkiem dzieci i młodzieży (Cześć 2 cyklu: Wolontariat niepełnoletnich w NGO)



Zgodnie z zapowiedzią kontynuujemy nasz cykl Wolontariat niepełnoletnich w NGO. Autorem cyklu jest Marzena Dobner, świetnie zapowiadająca się przyszła prawnik, a całość powstała w ramach współpracy z kancelarią 4NGO Kancelaria